aniden gelen neden yaşıyorum hissi

herhangi bir iş yapılırken gelirse o işi bıraktırır.komik bi olaya gülemezsin.cidden neden yaşıyorum lan ben der mal gibi kalırsınız.velhasıl kelam garip bi histir.

ölüm gerçeği çok pis girer aklına hele ki o acıyı yaşadıysan.

derealizasyon kişinin çevresini gerçekdışı veya bir şekilde değişik ve garipleşmiş gibi duyumsadığı bir algı bozukluğudur. daha 1 saat önce tanımını yaptım

gitmediği için aniden de gelemiyor

yil icerisinde deniz/havuz sezonunu actigim ilk gun olur bu bana. o suya atlayis ve vucudun irkilisi. yasiyorum demek arada guzeldir.

vallahi mecburiyet, billahi mecburiyet.

bunu çok sık yaşamakla birlikte boşluktaymış hissi hüküm sürüyor ruhumda. ne gidebiliyorum dicem ama denedim gittim de ortam değişti ruhum aynı idi. intiharı denemek istedim götün yemedi. arafta yım ya bu iyrenç bir duygu hemde ne fena ne fena

2 gündür aklımda olan soru. "bu dünyada ne yapmak istiyorum?" sorusuna cevap aramaya başladım. tabi ki kariyer hedeflerim, hayallerim var. ama bunlar "neden yaşıyorum?" sorusuna cevap olacak nitelikte mi emin değilim. bunca insan kariyer ya da hayalleri için yaşıyor olamaz değil mi? kendime bir amaç belirlemeliymişim gibi hissediyorum. ufaktan da olsa bir amaç belirledim sanırım. elimden geldiğince hayata geçirmeye çalışacağım.

geriye adım kalmayacak niye varım ben. ve herkes beni unuttuğunda hiç olmamış olacağım. (tamam biraz klişe falan ama böyle yani). olaylar biraz dallı budaklı ama tam olarak ne yapacağımı bilemiyorum.

aniden gelmişti, hiç gitmiyor

para pul hikaye. yemin ederim ki sadece bana yapılan yanlışların intikamı için yaşıyorum. hiç birini unutmadım, unutmuyorum ve unutmayacağım. ama öyle kan dökerek alacağım bi intikam değil. öyle olsa çoktan yapmıştım. bana muhtaç olacakları ve köpek gibi yalvaracakları günlerin hayalini kurarak uyuyorum neredeyse her gün.

ağladıktan sonraki bir kaç saat boyunca yaşadığım durumdur .uğruna yaşadığım her şeyi unutuveririm .niye okuyorum ki neden varım ki den başlar en son neden yaşıyorum ki ye gelirim.genelde sokakta bir kedi görmemle falan geçiyor .dünyayı kediler yönetsin.

doğru vakitlerde gelir ve kaliteli cevaplar aranırsa faydalı histir

ölsen ölemiyorsun yaşasan boş. (bkz: bilemiyorum altan bilemiyorum )

aniden gelmiyo direk beynine işliyor o

i̇ntahar günah diye

ve yanında getirdiği acıkma hissi... (bkz: yemek için yaşıyoruz )

https://www.youtube.com/watch?v=6APJP2jyb4M videonun adına takılmayın. sorunun cevabı burada bence

evimize çok yakın bi mezarlık var canım sıkkın dı biraz oturdum orda mezarlıklara takıldı gözüm tek farklı yönleri isim soy isim onun dışında hepsi aynı boş bi beden kimi çok iyi yaşadı belki kimi çok kötü ama hepsinin sonu aynı bende görünce neden yaşıyoruz değilde neden böyle yaşıyoruz aslında diye düşündüm elimizde olmayan sorunlar illaki var ama çoğu bizim kendi kafamızda büyütüp hayatı kendimize zindan etmemize sebep olan şeyler. demişler ya zaten burası dünya yahu burası bu kadar işte yani çokda şaapmamak lazım hayatı...

genelde çok boş bir hayat yaşadığınızı fark ettiğinizde gelir.

varolan hiçbir şeye tutunamazsınız bir süre dipsiz bir kuyuymuşçasına içine çeker sizi şanslıysanız gündelik takılmacalar unutturur bir süreliğine ama o hep oradadır